"Πράττω, ποιώ, κάνω, ένα βιβλίο, ένα παιδί, μία επανάσταση, πράττω, με μία λέξη, είναι η προβολή μας σε μια μελλοντική κατάσταση που ανοίγεται από όλες τις μεριές προς το άγνωστο, και την οποία συνεπώς δεν μπορούμε να κατέχουμε στη σκέψη εκ των προτέρων, την οποία όμως πρέπει υποχρεωτικά να την υποθέσουμε ως καθορισμένη, όσον αφορά αυτό που έχει σημασία για τις σημερινές αποφάσεις. 'Ενα διαυγές πράττειν είναι αυτό που δεν ξενώνεται στην ήδη κεκτημένη εικόνα αυτής της μελλοντικής κατάστασης, που την τροποποιεί σταδιακά, που δεν συγχέει πρόθεση και πραγματικότητα, ευκταίο και πιθανό, που δεν χάνεται σε εικασίες και θεωρητικολογίες ως προς τις ασήμαντες, για αυτό που πρέπει να γίνει τώρα, πλευρές του μέλλοντος, ή ως προς αυτές για τις οποίες δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα... αλλά και που δεν παραιτείται από αυτήν την εικόνα, γιατί τότε όχι μόνο "δε θα ήξερε που πάει", αλλά και που θα ήθελε να πάει...."
Κορνήλιος Καστοριάδης
"Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου